بهینه‌سازی مقادیر الیاف پلی‌پروپیلن و پودرلاستیک در روسازی‌های بتنی با استفاده از مقادیر مقاومتی
کد مقاله : 1011-CONCRETE (R1)
نویسندگان
امیررضا رسول زاده جامبر *1، پویا آقابیگی2
1دانشگاه علم و صنعت ایران
2دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
چکیده مقاله
روسازی‌های بتنی به دلیل دارا بودن مقاومت و دوام بالاتر نسبت به روسازی‌های آسفالتی در سال‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته‌اند. با این‌حال برخی خصوصیات مکانیکی بتن از جمله مقاومت کششی پایین و محدودیت انعطاف‌پذیری موجب بروز برخی خرابی‌ها در روسازی‌های بتنی می‌گردد. در این پژوهش به منظور بهبود این خصوصیات به ارزیابی مخلوط‌های بتنی با ترکیب 4 درصد مختلف الیاف پلی‌پروپیلن و 4 درصد مختلف پودرلاستیک در کنار نمونه‌های شاهد با استفاده از آزمایش‌های مقاومت فشاری، مقاومت کششی غیر مستقیم، مقاومت خمشی 7 و 28 روزه پرداخته شده است و پس از آن مقادیر پودرلاستیک و الیاف پلی‌پروپیلن بهینه‌سازی شده‌اند. به منظور طراحی و تحلیل نتایج آزمایشات از متداول‌ترین روش سطح پاسخ (CCD) استفاده شده و تعداد 234 نمونه مورد آزمایش قرار گرفته است. نتایج به دست آمده از آزمایش‌ها بیانگر افزایش مقادیر مقاومت فشاری، خمشی و کششی تحت تاثیر افزایش درصد الیاف پلی‌پروپیلن می‌باشد بطوریکه مقاومت فشاری، خمشی و کششی 28 روزه بتن‌های حاوی الیاف پلی‌پروپیلن به ترتیب 26، 91 و 64 درصد بیشتر از بتن‌های فاقد الیاف بدست آمده است. همچنین مقادیر بهینه بدست آمده برای الیاف پلی‌پروپیلن و پودرلاستیک برای استفاده در بتن در این پژوهش بر اساس مقادیر مقاومت فشاری، خمشی و کششی نمونه‌های مورد استفاده به ترتیب برابر با 0.23 درصد و 1.5 درصد می‌باشد.
کلیدواژه ها
روسازی بتنی الیافی، الیاف پلی‌پروپیلن، پودرلاستیک
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر